مسجد جامع قم

مسجد جامع قم مجموعه‌ای از بناهای چند عصر و از جمله مساجد دو ایوانی به شکل مربع مستطیل است. در قرن سوم هجری یکی از علما و محدثین قم به نام "ابوالصدیم حسین بن علی بن آدم اشعری" که در زمره صحابه علی النقی و حسن عسگری به‌شمار می‌رفت، مسجدی در قم بنا کرد. طبق نوشته کتاب تاریخ قدیم قم که در قرن چهارم هجری نوشته شده‌است چهار احتمال برای این مسجد ساخته شده در قم داده شده‌است که یکی از آنها همین مسجد جامع است.

اسکلت اصلی گنبد خانهٔ متوازن آن، به نیمهٔ نخست سده ششم هـ. ق تعلق دارد. این مسجد پس از مسجد حسن عسگری قدیمی‌ترین مسجدی است که در قم بنا شده‌است. گنبد رفیع مسجد جامع قم یکی از باشکوه‌ترین، شگفت انگیزترین و رفیع‌ترین گنبدهای مساجد ایران است. جای تعجب نیست اگر برای هر بیننده‌ای در مورد چگونگی ساخت این گنبد جای سؤالی وجود داشته باشد. برای ساخت این مسجد بزرگ و گنبد آن که حدود ۶۰۰۰ متر مربع وسعت دارد، حتی یک شاخه آهن نیز به کار نرفته و با گذشت سالیان سال از ساخت آن همچنان پابرجا و استوار مانده‌است. این مسجد دارای مقصوره و گنبدی باستانی و ایوانی قدیمی با دو گوشواره و سه شبستان و زیرزمین و ایوان و صحن و سردر ورودی است.